Visie

Deze tekst kwam tot stand met medewerking van Anna Boons, Adelheid Kärcher, Lieve Roef, Monique De Ridder, Ivo Janssen en Hilde Habraken, toen er nog de hoop leefde dat we zouden kunnen starten met een volwaardige gesubsidieerde school, destijds genaamd B@OO
Hier en daar is hij al een beetje aangepast … en ondertussen is de naam van het project dus ook veranderd.

‘t Kif-kifschip

Een basisschool voor alle kinderen
Waar niemand uit de boot valt

Wij willen een school waar alle kinderen zich ten volle kunnen ontplooien volgens eigen tempo, interesses en mogelijkheden.
Dit  in een sfeer van rust, gezelligheid en huiselijkheid,
In een sfeer van respect en verdraagzaamheid,
in verbondenheid met eigen lichaam en geest,
in verbondenheid met de anderen en met het andere (natuur en cultuur)
in een sfeer van waarheid, goedheid en schoonheid.



Ons pedagogisch project
Situering van de school :



Ideaal zou zijn dat het een buurtschooltje  wordt, ergens in de stad Antwerpen  liefst in de omgeving van een park of toch zeker omgeven met een beetje groen.   Belangrijk vinden we ook  dat het  vlot bereikbaar is  met openbaar vervoer.

Fundamentele uitgangspunten (mens- en maatschappijvisie) :

We willen meebouwen aan een menselijkere, rechtvaardige wereld waarin voor iedereen een zinvol bestaan mogelijk moet zijn; een wereld waar iedereen vanuit eigen kracht een plek kan vinden en/of maken.
Vanuit een respectvolle houding in dialoog gaan met andere levensbeschouwingen, culturen en simpelweg het anders zijn. Vanuit deze verscheidenheid zoeken we naar wat ons bindt, niet wat ons scheidt.

Onze samenleving schreeuwt om creativiteit, verantwoordelijkheidszin, maatschappijbetrokken en maatschappijkritische wereldburgers.



Visie op basisonderwijs (onze kind- en schoolvisie) :

Onze visie op ontwikkeling van kinderen :
* Ontwikkeling is van binnenuit gestuurd.
* Ontwikkeling is onstuitbaar. (Een kind wil van nature leren.)
* Ontwikkeling is geprogrammeerd op succes.
* Ontwikkeling vindt plaats in interactie met de omgeving

Basisuitgangspunten voor het leren van kinderen :

* Kinderen zijn van nature nieuwsgierig en hebben eigen vragen.
Daarom moet de nieuwsgierigheid gewekt worden. De leerkracht begeleidt en inspireert.
*Het is belangrijk dat kinderen binnen hun leerproces eigen keuzes maken.
De leerkracht bevordert de zelfstandigheid. De leerlingen zijn medeverantwoordelijk voor hun  keuzes en leren bewuster kiezen.
*Het zelfbeeld gaat zich ontwikkelen : Wie ben ik? Wat wil ik? Wat voel ik? Wat kan ik?
*Kinderen verschillen van elkaar en mogen dan ook op verschillende manieren leren
aan de hand van spelletjes, uitstapjes, methodisch materiaal, de computer, enz.
De leerkracht biedt uiteenlopende materialen aan. Ze geeft instructie rekening houdend met de verschillende leerstijlen.
*Kinderen verschillen qua tempo waarin ze leren.
*Niet elk kind leert hetzelfde op hetzelfde tijdstip.
*De leeromgeving is zo uitgebouwd dat ze uitnodigt tot actief leren.
Een kind ontwikkelt zich in interactie met z’n omgeving, daarom wordt de materiële omgeving steeds vanuit deze gedachte ingericht.
*Een kind wordt uitgedaagd om zelf op zoek te gaan en kan daarbij steeds op ondersteuning van de leerkracht rekenen.

Omdat we de eigenheid van elk kind (h)erkennen vinden we het van het grootste belang dat ieder kind z’n persoonlijk leertraject kan volgen. Daarom is optimale differentiatie naar interesse, tempo, tijd, opbouw van inzichten en vaardigheden noodzakelijk.
Belangrijk is het eenduidig en consequent handelen vanwege de volwassenen, dat kinderen de vrijheid krijgen om zelf te kiezen binnen de gestelde grenzen en dat alle volwassenen een aanbod kunnen doen.

Concrete aanpak

We willen volledig afstappen van het leerstofjaarklassensysteem. We werken met leeftijdsgroepen.
2,5- , 3-, 4- jarigen
5-, 6-, 7 -jarigen
(7)- 8-, 9-, 10- jarigen
(10) , 11, 12, (13), (14) -jarigen
7 en 10 jaar noemen  we “scharnierleeftijden”
Op het moment dat een kind 7 of 10 jaar wordt, krijgt het 2 weken de  tijd om te  beslissen of het wil overstappen naar een hogere groep of liever het volledige schooljaar in de eigen groep wil blijven.
Hiervoor moeten de kinderen niet voldoen aan bepaalde criteria (testen,…)  maar worden zij uiteraard wel begeleid door ons om die overstap al dan niet te maken.
Per groep zijn er dus kinderen van verschillende leeftijden.
Dat heeft veel voordelen:
De kinderen leren heel veel van en aan elkaar. Zo zit een kind afwisselend bij de ‘jongsten’, bij de ‘middengroep’ en bij de ‘oudsten’, wat maakt dat geen enkel kind jaren lang de slimste, de sterkste, de zwakste … van de groep is (blijft).
Omdat kinderen 3 jaar in dezelfde groep blijven, kennen de begeleiders de kinderen beter en kan er meer rekening worden gehouden met hun eigen tempo en ontwikkeling.
Elk kind is uniek en heeft eigen leerkansen en –behoeften. Wij  bekijken ieder kind als individu en formuleren voor ieder kind een individuele leerroute.
Met Feuerstein geloven wij zeer sterk dat intelligentie geen statisch gegeven is maar zien wij intelligentie als een stroom die heel het leven in volle ontwikkeling kan blijven.
We gaan ervan uit dat het leren een proces is dat gestuwd wordt door de drive van kinderen (en zelfs volwassenen) om vooruit te willen, om te willen leren en zich verder te ontwikkelen.
Hieruit volgt dat ook het leren én de mogelijkheden van mensen geen statische gegevens zijn maar dat het tempo en de manieren waarop  wel heel erg kunnen verschillen van mens tot mens. Vandaar dat elk kind de kans moet krijgen zijn unieke persoonlijke leerroute te volgen.
't Kif-kifschip  vertrekt vanuit de kracht en de kansen van kinderen. We gaan uit van hun mogelijkheden, kansen en potenties niet vanuit hun tekorten.
De rol van de opvoedingsverantwoordelijken is op dit punt cruciaal. Door de sterke kanten in de verf te zetten en het geloof in het kind op verschillende wijze te communiceren, kan een negatieve spiraal van faalangst en laag zelfbeeld voorkomen worden.
Braingymoefeningen uit de educatieve kinesiologie kunnen hier ondersteunend werken.

De integrale visie van 't Kif-kifschip vertaalt zich ook in de keuze voor een brede waaier van theorieën en methodieken. Wanneer men vertrekt van de individuele leervragen van de kinderen en op elke vraag en/of behoefte een gepast antwoord wil formuleren, is een grote mand met middelen een onontbeerlijk gegeven.

't Kif-kifschip ziet de ouders als  belangrijke, zo niet de belangrijkste partners van de school. Zij zijn immers degenen die hun kinderen, met hun kansen en mogelijkheden, het beste kennen.
Daarom wil onze school de verantwoordelijkheid op het vlak van leerondersteuning niet van de ouders overnemen maar deze verantwoordelijkheid juist delen, ondersteunen en versterken en werkt ze sterk emancipatorisch op het vlak van leerondersteuning en ouderparticipatie.
Kinderen zitten op jaarbasis slechts 12% van de tijd op school. Het leren laat zich echter niet beperken tot de schoolbanken. Kinderen leren heel de dag én heel hun leven. Onze school focust daarom zowel op het formele als op het informele leren. Bij ons komt zowel het schoolse leren als het werken aan leervoorwaarden én spelend leren aan bod.
Een  sterk uitgebouwde speelotheek is dan ook een absolute must op onze school. Zij werkt verrijkend op verschillende gebieden.
Eerst en vooral biedt zij kansen voor de sociaal emotionele ontwikkeling van de kinderen. Tegelijk werken we hiermee ook op een leuke manier  aan de ouderbetrokkenheid.
Dagelijks voorzien we een ‘Ahja- moment’. Dat zijn momenten dat we de leerlingen volledig vrij laten. Immers, …..Er moet ook voldoende tijd zijn om te relaxen, nietsdoen! We willen niet vergeten dat het kind ook de mogelijk moet krijgen om ‘kind’ te zijn.
Vrij spelen, fietsen, ravotten, muziek luisteren,… moeten dan allemaal kunnen  en dit op een ongedwongen, natuurlijke wijze.
Ook deze momenten zijn belangrijk om zowel zichzelf als elkaar steeds beter te leren kennen. Gerichte observatie tijdens deze vrije expressie geeft de begeleiders ook een steeds vollediger beeld van de kinderen. Bovendien kunnen dan plots vaak erg creatieve ideeën uit het niets opduiken.



We stellen de eigen werking voortdurend in vraag en zijn kritisch in het gebruik van o.a. handboeken.
We geven volop kansen tot zelfsturend leren.
Waar instructie wordt gegeven kiezen we meestal voor een analytische methode. Zo vind je sneller aansluiting bij ieders beginsituatie en leerbehoeften.
We houden maximaal rekening met de leervoorkeuren van alle kinderen.
Zo wordt op onze school lezen bijvoorbeeld niet enkel aangeleerd op de gebruikelijke manier: plaatje - klanken - letters - woordje.
Letters kunnen ook verkend worden met het lichaam,  via beweging, aan de hand van liedjes, rijmpjes ,.....      Lezen kan ook luisteren worden.

Je kan hardop voor jezelf lezen of voorgelezen worden door anderen. Kinderen leren rekenen met behulp van muziek, beweging en klanken, met beelden.

Ze leren zichzelf én elkaar kennen met behulp van dag- en logboeken, door samen te werken aan opdrachten, door te luisteren naar anderen.

De manier van kijken naar het begrip ‘intelligentie’ beïnvloedt de manier waarop er op onze school onderwezen en dus geleerd wordt.

Wij bekijken alles steeds vanuit de visie van de meervoudige intelligentie van Howard Gardner en stemmen hier onze leermethoden op af.
Concreet gaat het om 8 intelligenties :
     Verbaal -linguïstische intelligentie          =  woord-knap
     Logisch -mathematische intelligentie      =  redeneer-knap
     Visueel - ruimtelijke intelligentie             = ruimte-knap
     Muzikaal - ritmische intelligentie             =  muziek-knap
     Lichamelijk - kinesthetische intelligentie  = lijf/beweeg-knap  
     Naturalistische intelligentie                   = natuur-knap
     Interpersoonlijke intelligentie                 = mensen-knap
     Intrapersoonlijke intelligentie                 = zelf-knap

Als we intelligentie enkel zouden  definiëren als talige en wiskundige vaardigheden zoals dat in traditioneel onderwijs nog al te vaak gebeurt, dan wordt dat weerspiegeld in de inhoud van het onderwijs, dat zich zal concentreren op schrijven, lezen en rekenen.
Wij willen  de kinderen echter laten schitteren, en  kijken dus naar de volledige ontplooiingskansen van een kind.
Bij ons  wordt er creatief lesgegeven, mogen de kinderen ervaringen opdoen, is experimenteren eigen aan het kind en de leerkracht.
Jammer genoeg besteden scholen traditioneel meer aandacht aan de typisch cognitieve vaardigheden (inzichtelijk denken, theorie toepassen in oefeningen, logisch redeneren, enz.). Deze traditionele visie is waardevol, maar zorgt tegelijkertijd ook voor een aantal problemen. Door miskenning van hun potentieel gaat er veel toekomstig talent verloren.
Het concept ‘meervoudige intelligentie’ biedt ons de mogelijkheid om intelligentie op een ruimere manier te interpreteren, en dus op een ruimere, meer genuanceerde manier met leerlingen te werken of ‘meervoudig’ naar hen te kijken.
Gardner onderscheidt drie manieren van omgaan met het begrip ‘meervoudige intelligentie’ op school.

Matchen:
Matchen betekent je didactische aanpak afstemmen op de sterkst ontwikkelde intelligentie van de leerlingen. Volgens Gardner moet je hiertoe niet de inhouden, maar wel de werkvormen aanpassen.

Stretchen:
De school heeft de taak om zoveel mogelijk intelligenties bij leerlingen tot ontwikkeling te brengen, zodat ze zich op zoveel mogelijk manieren kunnen ontplooien. Als we er niets aan doen om de verschillende intelligenties van leerlingen op school te stimuleren, beperken we misschien onbedoeld hun mogelijkheden. Hoe gedifferentieerder ons aanbod, hoe beter we onze leerlingen voorbereiden op levenslang succes.

Vieren:
We hebben allemaal een uniek patroon van intelligenties. Geen enkele leerling hoeft zich minderwaardig te voelen. Elke leerling kan zijn uniciteit vieren. Leraren dienen leerlingen een aanzet te geven tot het begrijpen van de verschillen tussen mensen en tot het daarmee omgaan.

Via de Axenroos van Ferdinand Cuvelier bieden we de kinderen een woordenschat aan waarmee ze de relationele werkelijkheid beter kunnen verwoorden en zodoende ook beter beheersen.
We geloven dat we door het aanbieden van de woordenschat en het ideeëngoed van de axenroos, op een constructieve manier kunnen bijdragen tot het verbeteren van het sociale klimaat op school

't Kif-kifschip wil een volwaardige basisschool zijn. Ons doel is dan ook dat alle kinderen (de kans krijgen om) een getuigschrift (te) behalen.
Zoals reeds boven beschreven werken we niet met een leerstofjaarklassensysteem.
Er zijn 4 leeftijdsgroepen waarin alle kinderen vorderen op hun eigen tempo en met de eigen mogelijkheden aan de hand van een persoonlijk leertraject.  We zijn  er ons van bewust dat sommige leerlingen, (bijvoorbeeld anderstalige nieuwkomers), iets meer tijd zullen nodig hebben om de eindtermen te behalen, vandaar dat in de laatste groep kinderen kunnen zitten tot 14 jaar.

In elke leerlingengroep voorzien we constant minstens twee leerkrachten!
-We kunnen zo korter op de bal spelen als er zich problemen zouden voordoen.
-Met twee weet en zie je meer dan alleen.
-Dit schept een nog “veiligere” omgeving voor kinderen.

Elke morgen  begint met een gezamenlijk startmoment.
(Op gewone dagen)werken we tijdens de voormiddagen met alle kinderen modulair. Voor elk kind is er een heel persoonlijk leertraject voor de technische en theoretische aspecten van Nederlands,  wiskunde, ICT, Frans en eventueel andere vreemde talen .
Hier wordt in de mate van het mogelijke het zelfsturend leren ten volle gestimuleerd en reiken we hen efficiënte leermethoden aan.

Tijdens de namiddagen geven we zeer ver doorgedreven ervaringsgericht projectonderwijs.
Hier spelen we vaak in op de actualiteit, allerlei buurtgerichte initiatieven, ….  
We implementeren hier de eindtermen van wereldoriëntatie zowel als die van lichamelijke opvoeding en muzische vorming (en de ontwikkelingsdoelen voor de kleuters).
Hier trachten we volop  kansen te bieden voor een zo groot mogelijke kinderparticipatie.
Voor-= en namiddag zijn gescheiden door een verlengde lunchpauze , het AHJA-moment, waar kinderen de kans krijgen gewoon wat uit te rusten of eens “iets anders” te doen.

We sluiten elke (gewone) schooldag af met een “stilte-moment”  waarbij elk kind (in zijn of haar logboek) even reflecteert op de voorbije dag.
Hier geven zij aan in welke van de 8 intelligentie-velden zij vandaag actief zijn geweest en in welke axen zij zich vandaag hebben bewogen.
Hierna is er nog de gezamenlijke sluiting van de dag.

De kinderen krijgen nooit verplicht huiswerk !

We hanteren een zeer uitgebreid kindvolgsysteem los van de genormeerde leerlingvolgtoetsen zoals CITO,VLOT e.a. Immers dit strookt niet met het afstappen van leerstofjaarklassensysteem.
Slechts op het einde van de basisschool leggen de schoolverlaters genormeerde testen af voor hun getuigschrift.
Er is een voortdurende procesevaluatie aan de hand van kleurenfiches opgesteld door ons team en aangepast aan elke leeftijdsgroep.
Verder  heeft elk kind een “doos” met dingen die de moeite waard zijn om bewaard te worden.
-“diplomaatjes “ van allerlei evaluaties na afgewerkte modules.
-beeld en/of geluidsfragmenten van allerlei activiteiten, voorstellingen, …
-zwem- , loop- , turn-  dans- brevetten,…..
-getuigschriftjes voor natuur- , techniek- , …  experten.
-het persoonlijk logboek
_............

In de mate van het mogelijke staan we open voor kinderen met een handicap en/of kinderen die leerbedreigd zijn.
Wel moeten we noodgedwongen rekening houden met de draagkracht van de groep en de accommodatie die we toegewezen krijgen.